Που είναι τόσο ειλικρινή στις αντιδράσεις τους, που μπορούν να κλάψουν βροντερά αν κάτι τους ενοχλήσει, να γελάσουν με όλη τους την δύναμη σε κάτι που θα τους φανεί αστείο, να σε πάρουν την πιο δυνατή αγκαλιά όταν το έχουν ανάγκη και να εκδηλώσουν όλα τους τα συναισθήματα με τον πιο ειλικρινή τρόπο. Έτσι όπως μόνο ένα παιδί μπορεί να το κάνει.
Έχοντας όλα τα παραπάνω στο μυαλό μας, καταλαβαίνουμε ότι ο μήνας Σεπτέμβριος δεν είναι και ο πιο εύκολος μήνας για εμάς και τα παιδιά. Είναι η πρώτη έξοδος του παιδιού στο νέο του κοινωνικό περιβάλλον.
Το παιδί καλείται να κοινωνικοποιηθεί και εμείς καλούμαστε να του δείξουμε εμπιστοσύνη - καθώς μόνο έτσι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο καινούριο του βήμα. Καθώς λοιπόν η περίοδος της προσαρμογής είναι μια πολύ σημαντική χρονική στιγμή, θα πρέπει να ήμαστε προετοιμασμένοι για όλες τις αλλαγές που θα αντιμετωπίσουμε. Αλλαγές στην συμπεριφορά του παιδιού μας και στο πρόγραμμά μας.
Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι πως θα πρέπει να ήμαστε σταθεροί απέναντι στο παιδί μας, να ήμαστε κοντά του, χωρίς να αισθανόμαστε τύψεις που αναγκαζόμαστε να το αφήσουμε στο σχολείο και να νιώθουμε σίγουροι πως η επιλογή που κάναμε ήταν η καλύτερη δυνατή για το παιδί μας.
Ποιος είναι ο δικός μου στόχος για τα παιδιά;
Φυσικά, ο πρωταρχικός στόχος για όλους μας είναι κοινός. Να είναι τα παιδιά χαρούμενα και να βλέπουμε κάθε μέρα την χαρά, την αγάπη, την επιθυμία και τα όνειρα μέσα από τα μάτια τους. Αφού έχουμε διασφαλίσει την συναισθηματική τους πληρότητα και το ότι μπορούν και νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια μέσα στο καινούριο τους περιβάλλον, τότε μπορούμε να θέσουμε και κάποιους επιμέρους στόχους.
Όπως είπα προηγουμένως, τα παιδιά βρίσκονται στο εγωκεντρικό στάδιο και τώρα αρχίζουν να κοινωνικοποιούνται. Ενας πολύ σημαντικός στόχος είναι να μπορέσουμε όλοι μαζί να γίνουμε μια ομάδα όπου, το κάθε μέλος θα μπορεί να την συμπληρώνει και να την ενισχύει με τα δικά του, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Θα μάθουμε να ακολουθούμε κανόνες μέσα από ομαδικά παιχνίδια και να μοιραζόμαστε μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι.
Τα παιδιά μεγαλώνοντας αποκτούν όλο και περισσότερες δεξιότητες, τις οποίες μπορούμε να ενισχύσουμε μέσα από το παιχνίδι. Έτσι, στο καθημερινό πρόγραμμα θα υπάρχουν δραστηριότητες που στοχεύουν στην ανάπτυξη της αδρής κινητικότητας και των λεπτών χειρισμών.
Επιπλέον, στην ηλικία των δύο ετών τα παιδιά αρχίζουν να παίζουν συμβολικά. Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε αυτό το παιχνίδι μέσα από την δημιουργία διάφορων γωνιών καθώς μέσα από το συμβολικό παιχνίδι τα παιδιά γνωρίζουν και εξηγούν γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή τους, ξεπερνούν φόβους τους (π.χ. τον γιατρό) και αναπτύσσουν την φαντασία τους.
Καθώς περνάνε οι μήνες θα αρχίσει να μας απασχολεί λίγο περισσότερο η φαντασία , η εκφραστικότητα και η δημιουργικότητα των παιδιών και αυτό θα συμβεί γιατί τα ίδια τα παιδιά θα μας ωθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση - εφ' όσον το παιχνίδι τους αλλάζει χαρακτήρα και αρχίζουν να δημιουργούν μικρές ομάδες για να παίξουν.
Τελειώνοντας , θα ήθελα να αναφέρω πως μια πολύ αγαπημένη μου δραστηριότητα είναι η μαγειρική. Πρόκειται για μια δράση η οποία θεωρώ πως προσφέρει πολλές γνώσεις και εμπειρίες στα παιδιά για αυτό και βρίσκεται στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Φέτος θα μαγειρέψουμε πολύ λοιπόν. Και όχι μόνο, φυσικά...
Θα παίξουμε, θα ανακαλύψουμε, θα γνωρίσουμε, θα κοινωνικοποιηθούμε, θα γελάσουμε, θα κλάψουμε και λίγο, αλλά πάνω από όλα θα χαρούμε…
Ανυπομονώ να γίνουμε μια ομάδα!