Δύσκολη πάντα η αρχή μας, γιατί όσον αφορά το βρεφικό τμήμα η προσαρμογή είναι εξελικτική και χρειάζεται χρόνο για να συνηθίσουμε όλοι την νέα κατάσταση. Το νέο χώρο, τους νέους ανθρώπους, το ότι αφήνουμε το παιδί μας για πρώτη φορά.
Η προσέγγιση του παιδιού γίνεται με διακριτικό τρόπο, πολλή αγάπη και διάθεση να κατανοήσουμε τις ανάγκες τις δικές του - αλλά και των γονιών του. Το σπίτι εμπλέκεται πολύ σε όλη την διαδικασία της προσαρμογής και μας βοηθά να ανακαλύψουμε τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Η εξοικείωση με τον χώρο γίνεται πάντα μέσω του παιχνιδιού και σταδιακά. Τα παιδιά ανακαλύπτουν τον χώρο και με τον καιρό τον κάνουν δικό τους. Υπάρχουν πάντα σταθερές καταστάσεις τον πρώτο καιρό (π.χ, ο χώρος που λέμε την καλημέρα…) γιατί έτσι τα παιδιά αισθάνονται ασφάλεια.
Περνώντας οι μέρες και ο πρώτος καιρός, έχοντας επιτύχει την συναισθηματική ισορροπία και ασφάλεια στην καινούργια κατάσταση, προχωράμε στο να γνωρίσουν τα παιδιά αλλά και εμείς τον μικρόκοσμό μας πρώτα - και μετά τον κόσμο.
Προσδοκώ, μέσω του ενεργού πειραματισμού, του ελεύθερου παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις μας, δοκιμάζοντας πρωτόγνωρες καταστάσεις. Βλέποντας, ακούγοντας, αγγίζοντας, μυρίζοντας, αλληλεπιδρώντας.
Προσδοκώ πολύ δημιουργικό παιχνίδι με πολλή αγάπη, χαρά, γέλια, λύπη, συναισθηματική ασφάλεια, καινούργιες εμπειρίες, σιγουριά για τα βήματα μας - και ας είναι τα πρώτα μας κάθε χρονιά!!!!!!!!!!!!!